Ιωάννης Μάγεντορφ
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Ιωάννης Μάγεντορφ | |
|---|---|
| Γέννηση | 17 Φεβρουαρίου 1926[1] Νεγί-συρ-Σεν |
| Θάνατος | 22 Ιουλίου 1992[2][1] Μόντρεαλ |
| Αιτία θανάτου | καρκίνος στο πάγκρεας |
| Υπηκοότητα | Γαλλία και Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
| Σπουδές | St. Sergius Institute και École pratique des hautes études |
| Γονείς | Theophil Baron Meyendorff και Yekaterina Shidlovskaya |
| Βραβεύσεις | Υποτροφία Γκούγκενχαϊμ |
| Επιστημονική σταδιοδρομία | |
| Αξίωμα | πρόεδρος (1954, 1964) |
| Ιδιότητα | εκκλησιαστικός ιστορικός, διδάσκων πανεπιστημίου και βυζαντινολόγος |
| δεδομένα () | |
Ο Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Μάγεντορφ (αγγλικά: John Meyendorff, γαλλικά: Jean Meyendorff, ρωσικά: Иоанн Мейендорф, Ιβάν Φεοφίλοβιτσ Μεγεντόρφ, ρωσικά: Иван Феофилович Мейендорф, 17 Φεβρουαρίου 1926 - 22 Ιουλίου 1992) ήταν Ρωσικής καταγωγής θεολόγος και καθηγητής πανεπιστημίου.
Βίος
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Πρωτοπρεσβύτερος Ιωάννης Μάγεντορφ γεννήθηκε το 1926 στο Νεϊγί-συρ-Σεν (Neuilly sur-Seine) της Γαλλίας. Η οικογένειά του είχε μεταναστεύσει από τη Ρωσία και ανήκε σε αριστοκρατικής καταγωγής Γερμανούς της Βαλτικής χερσονήσου. Μεγάλωσε στο Παρίσι και σπούδασε θεολογία στη Θεολογική Σχολή του Αγίου Σεργίου κι έπειτα στo Πανεπιστήμιο της Σορβόννης. Το 1958 ανακηρύχθηκε διδάκτωρ της φιλοσοφίας (Docteur des Leuttres) με θέμα την κριτική έκδοση και μετάφραση στα Γαλλικά των Τριάδων του Γρηγορίου Παλαμά Υπέρ των Ιερώς ησυχαζόντων.
Στη συνέχεια θα εργαστεί στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας και θα διδάξει στην Ορθόδοξη Θεολογική Σχολή του Αγίου Σεργίου. Μετά την χειροτονία του, το 1959 θα αναχωρήσει για τις Η.Π.Α.. Στη Θεολογική Ακαδημία του Αγίου Βλαδίμηρου στη Νέα Υόρκη θα διδάξει Εκκλησιαστική Ιστορία και Πατρολογία. Από το 1983 μέχρι το 1992 θα διατελέσει κοσμήτορας της Σχολής, διαδεχόμενος τον Αλέξανδρο Σμέμαν μετά το θάνατό του.
Παράλληλα ήταν Έκτακτος καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο Φόρνταμ (Fordham) και λέκτορας Βυζαντινής Θεολογίας στο Dumbarton Oaks, (Kέντρο Βυζαντινών Σπουδών Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ), όπου αργότερα υπηρέτησε στη Συμβουλευτική επιτροπή και αργότερα αναπληρωτής διευθυντής σπουδών το 1978. Υπήρξε παράλληλα σύμβουλος των επισκόπων της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Αμερικής (O.C.A) συμμετέχοντας στα διορθόδοξα και οικουμενικά ζητήματα υπηρετόντας την O.C.A. ως πρόεδρος του τμήματος εξωτερικών υποθέσεων, αντιπρόσωπος στην Κεντρική Επιτροπή του Παγκόσμιου Συμβουλίου Εκκλησιών, και μέλος της Επιτροπής του για θέματα Πίστης και Λειτουργικής Τάξης,της οποίας ήταν συντονιστής της από το 1967-1975.
Βιβλία-δημοσιεύσεις του Ιωάννη Μάγεντορφ στα νέα ελληνικά
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- π. Ιωάννης Μέγιεντορφ, Η ορθόδοξη εκκλησία, μτφρ. Βίκυ Πατρίκη, εκδ. Εν πλω, Αθήνα, 2010
- Ιωάννης Μάγιεντορφ, Βυζαντινή θεολογία, μτφρ. Παύλος Κουμαριανός, Βασίλης Τσάγκαλος, εκδ. Ίνδικτος, 2010
- Ιωάννης Μέγεντορφ, Βυζάντιο και Ρωσία. Μελέτη των βυζαντινο-ρωσικών σχέσεων κατά το 14ο αιώνα, εκδ. Δόμος, 1988
- π. Ιωάννης Μέγιεντορφ, Ο ορθόδοξος γάμος, μτφρ. Αρχιμ. Αθηναγόρας Δικαιάκος,εκδ. Ακρίτας 2004
- Ιωάννου Μέγιεντορφ, Η βυζαντινή κληρονομιά στην ορθόδοξη εκκλησία, μτφρ. Δημήτριος Μόσχος, εκδ. Αρμός, 1999
- π.Ιωάννη Μάγιεντορφ, «Η σημασία της Μεταρρύθμισης στην ιστορία της Χριστιανοσύνης», Σύναξη, τ/χ.51 (Ιούλιος-Σεπτέμβριος 1994), σελ.9-26
- J. Meyendorff, Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς καί η ορθόδοξη μυστική παράδοση, μτφρ. Ἐλ. Μάϊνας, εκδ. Ακρίτας, Ἀθήνα 1983
- J. Meyendorff, «Οι Βαλκανικές εκκλησίες», στο: Α. ΠΑΠΑΔΑΚΗΣ/ J. MEYENDORFF, Η χριστιανική Ανατολή και η άνοδος του παπισμού. Η Εκκλησία από το 1071 ώς το 1453, μτφρ. Στέφανου Ευθυμιάδη, εκδ. ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2003, σελ.361-412
- J. Meyendorff, «Η μητρόπολη της Ρωσίας από το Κίεβο στη Μόσχα», στο ίδιο, σελ.479-531
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 (Γαλλικά) Babelio. 101141.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb119158532. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.